پایایی و روایی آزمون های تعادلی در افراد با سندروم داون

سندروم داون، متداول ترین بیماری ژنتیکی، با عقب ماندگی ذهنی خفیف تا متوسط و همچنین شیوع 1 در 800 تا 1000 تولد زنده است. این تحقیق از نوع توصیفی-پیمایشی می باشد که هدف آن، تعیین پایایی و روایی آزمون های تعادلی که شامل آزمون های تعادل ایستا (ایستادن روی پاهای موازی با چشمان باز و بسته، ایستادن روی پای برتر با چشمان باز ) و تعادل پویا (راه رفتن روی خط راست حداکثر 6 گام ، تعداد بلند شدن و نشستن روی صندلی در زمان 20 ثانیه و راه رفتن زماندار (tug)) در افراد سندروم داون می باشد. جامعه آماری این تحقیق را کلیه افراد سندروم داون استان خوزستان تشکیل می دادند. نمونه آماری شامل 60 نفر عقب مانده ذهنی با سندروم داون (میانگین: سن 22/5 ، قد 141/73، وزن 58/10) است که به صورت تصادفی در دسترس به عنوان آزمودنی انتخاب شدند. از آزمون همبستگی درون موردی و بین موردی برای پایایی و از روایی سازه به شیوه تحلیل عاملی برای تعیین روایی آزمون ها استفاده گردید. نتایج نشان داد که آزمون های تعادلی در افراد سندروم داون پایا و روا می باشد. بنابراین از این آزمون ها می توان برای سنجش تعادل افراد سندروم داون استان خوزستان استفاده کرد.